4 niesamowitych joginów, którzy zainspirują cię do wskoczenia na matę

Ci, którzy praktykują jogę (tak zwani jogini) udowodniają, że nie ma określonego rodzaju ciała, wieku lub innych ograniczeń, które stoją na przeszkodzie osobom szukającym tej drogi. Joga jest czymś, co daje naturalną zdolność do osiągania niemożliwego. Oto przykłady tych, którzy działali na przekór wszystkiemu – oni na pewno Cię zainspirują.

1. Najstarszy na świecie instruktor jogi
Motto: Nie ma nic, czego nie dałoby się zrobić.

Paru niesamowitych zachodnich joginów pokazuje, jak się cieszyć ćwiczeniami i życiem mając 90 lat. Tao Porchon-Lynch, 97 lat, jest uznawana za najstarszą nauczycielkę jogi przez Księgę Rekordów Guinnessa.

Inne wskazówki dotyczące długiego i aktywnego życia, którymi dzieli się joginka, to np.: jeść małe porcje jedzenia (bez przejadania się) czy pić niewielkie ilości wina.

2. Joga we wszystkich kształtach i rozmiarach
Motto: Joga dla wszystkich.

Dianne Bondy jest nauczycielką jogi, autorką i coachem. Pasjonatką, która sprawia, że świat na macie jest bardziej różnorodny. Jej podejście w kwestii różnorodności w jodze zostało bardzo docenione – jodze, w której wszystkie kształty, rozmiary, pochodzenie etniczne i środowiska kulturowe są mile widziane.

W swoich warsztatach i sesjach prowadzi uczestników do usamodzielnienia oraz do uzyskania stanu zadowolenia, aby zrozumieli i walczyli z, jak to nazywa, skrzywionym systemem wierzeń, które pochłaniają naszą uwagę.

3. Joga dla zdrowia
Motto: Nauka życia z autentycznym życiem.

U Danielle Orner zdiagnozowano raka kości w wieku piętnastu lat, w ciągu jednej dekady poddana została amputacji i kilku operacjom. Jej walka w przezwyciężeniu choroby doprowadziła do spokojnego stylu życia, jogi, diety wegańskiej i pełnej akceptacji siebie.

Dzisiaj Danielle sama jest instruktorką jogi, wolną od raka i przez wielu uznawaną za inspirację do lepszego życia. Niezłomnie szerzy przesłanie o pozytywnej zmianie.

4. Joga dla nadziei i wytrwałości
Motto: Nigdy, przenigdy nie poddawaj się

Przez 15 lat, Arthur Boorman nie był w stanie chodzić o własnych siłach z powodu urazów wojennych.

47-letni weteran wojny w Zatoce Perskiej cierpiał na ciężkie bóle pleców i nadwagę, potrzebował pomocy laski do poruszania się. Odnalazł jogę (i instruktora, który w niego uwierzył) –zaczął trenować i stopniowo odzyskał równowagę, stabilność oraz pewność siebie, na tyle, by czuć się zadowolonym z siebie.

W pół roku odzyskał zdrowie, przezwyciężając przeszkody i stając się inspiracją dla wielu.